ΕτυμολογίαΗ έννοια άγγελος μπορεί να σημαίνει:
- Γενικά, αυτόν που φέρνει ειδήσεις
- Τα αόρατα όντα που διαβιβάζουν ειδήσεις ή λειτουργικά πνεύματα
Στην αρχαία Ελλάδα η έννοια άγγελος χαρακτήριζε κάποιον ο οποίος μετέδιδε ειδήσεις, πληροφορίες ή αγγελίες. Ο Όμηρος στα έργα του ήδη εμφανίζει τη λέξη με αυτή την έννοια, ενώ και οι Ηρόδοτος, Ξενοφώντας την χρησιμοποιεί για να περιγράψει ειδικούς απεσταλμένους μεταφοράς μηνυμάτων ή πληροφοριών. Επίσης οι άγγελοι χρησιμοποιούνται και σε άλλα καθήκοντα, όπως σύναψη συνθηκών ή είσπραξη χρημάτων. Ως θεϊκή ή υπερβατική παρουσία η έννοια άγγελος εμφανίζεται για πρώτη φορά στο πρόσωπο του Ερμή, ο οποίος προσφωνείται ως άγγελος της Περσεφόνης από τον Όμηρο. Επίσης κατά τον Πλάτωνα ο Κάτω Κόσμος έχει τους αγγέλους του, οι οποίοι καλούνται «άγγελοι καταχθόνιοι».
Στα Εβραϊκά η αντίστοιχη λέξη מלא mal'akh χρησιμοποιείται για να δηλώσει είτε θείο είτε ανθρώπινο αγγελιαφόρο. Η λατινική εκδοχή, εντούτοις, διακρίνει τον θείο ή πνευματικό αγγελιαφόρο από τον άνθρωπο με τις έννοιες angelus (δάνειο από την Ελληνική γλώσσα) και legatus «απεσταλμένος».
Άγγελοι, ΧριστιανισμόςΟι άγγελοι κατά τον Μέγα Βασίλειο δημιουργήθηκαν πριν από τον υλικό κόσμο, ενώ ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος συμπληρώνει πως δημιουργήθηκαν με κίνητρο την «εκστατική» του αγάπη και αγαθότητα, με σκοπό να συμμεριστούν ως λογικά όντα τη μακαριότητά του. Οι άγγελοι σύμφωνα με το Χριστιανισμό είναι μέρος του σύμπαντος κόσμου και ο κάθε άγγελος έχει την δική του ατομικότητα, χαρακτήρα και θέληση. Επίσης ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός προσπαθώντας να δώσει έναν ορισμό περί των αγγέλων αναφέρει ότι είναι φύσεις νοερές, αεικίνητες, αυτεξούσιες, ασώματες.
Υπηρετούν τον Θεό και είναι κατά χάριν αθάνατες, που δεν περιορίζονται από το χρόνο και το χώρο, ενώ δεν έχουν φύλο. Παρ΄ όλη τη καθαρότητα και απλότητα της αγγελικής φύσης, οι άγγελοι είναι δεκτικοί της κακίας. Αποτέλεσμα της ελευθερίας τους είναι και η πτώση του τάγματος του Εωσφόρου. Στις ιδότητες τους δεν είναι η γνώση των μελλόντων, παρά μόνο αν τους το αποκαλύψει ο Θεός, ούτε η γνώση της ανθρώπινης θελήσεως. Η μετακίνησή τους γίνεται ταχύτατα, αλλά δεν είναι πανταχού παρόντες. Κάθε φορά βρίσκονται σε συγκεκριμένο τόπο, δίχως να γνωρίζουν το τι συμβαίνει αλλού.
Οι άγγελοι αντιπροσωπεύονται σε όλη την Παλαιά Διαθήκη ως σώμα του πνευματικού μεσάζοντος των όντων μεταξύ του Θεού και των ατόμων, ενώ σύμφωνα με τον ψαλμό 148,2 του Δαυίδ, αποτελούν και αυτά κτίσματα. Οι άγγελοι στο χριστιανισμό παρίστανται ενώπιον του θρόνου του Θεού, όπου και διαρκώς Τον υμνούν. Στην Παλαιά Διαθήκη κατά κύριο λόγο εμφανίζονται ως αγγελιαφόροι του Θεού στην ανθρωπότητα, δηλαδή αποτελούν όργανά του, από τα οποία διαβιβάζει τη θέλησή του.
Με μια προσεκτικότερη ματιά όμως, φαίνεται να αποτελούν και προσωπικοί φύλακες, όπως υπονοείτε επανειλημμένα, καθώς κάθε μεμονωμένη ψυχή έχει τον κηδεμονικό άγγελό της. Στον Ποιμένα του Ερμά μάλιστα γίνεται σαφής νύξη για το προσωπικό φύλακα άγγελο τού κάθε ανθρώπου. Στόχος των αγγέλων είναι η προσπάθεια σωτηρίας των ψυχών. Τέλος οι άγγελοι λειτουργούν ως εκτελεστές του λόγου του Θεού στον φυσικό κόσμο.
Στην Καινή Διαθήκη οι άγγελοι εμφανίζονται συχνά ως απεσταλμένοι του Θεού και φορείς του μηνύματος της Αποκάλυψης. Εμφανίζονται στον Ιησού, στη Μαρία, τη μητέρα του Χριστού, στον Απόστολο Πέτρο, ενώ ο Ιησούς μιλά για τους αγγέλους ως φορείς τέτοιων λειτουργιών, υπονοώντας οτι δεν παντρεύονται. Οι άγγελοι τονίζονται ιδιαίτερα ως παρουσία στη γέννηση του Ιησού, την Μεταμόρφωση και την Αποκάλυψη. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός αναφέρεται στους αγγέλους, ενώ κατά γενική ομολογία στα κορυφαία σημεία του βίου Του εμφανίζονται ως λειτουργοί, υπηρέτες και συμπαραστάτες του, ενισχύοντας την ανθρώπινη φύση του και παρεμβαίνοντες ως δευτεραγωνιστές.
Έτσι ο Γαβριήλ ευαγγελίζεται την έλευσή του, ο "άγγελος Κυρίου" εμφανίζεται στον Ιωσήφ και τους ποιμένες, στρατιά αγγέλων δοξολογεί τη γέννηση του Σωτήρος, άλλοι Τον διακονούν στην έρημο μετά το πέρας των πειρασμών, άγγελος Τον ενισχύει στο όρος των Ελαιών προ του πάθους, ενώ λεγεώνες θα παρίσταντο προς υπεράσπισή του κατά την σύλληψη. Δύο άγγελοι βεβαιώνουν την ανάστασή του, δύο επίσης μιλούν στους μαθητές περί της δευτέρας παρουσίας κατά την Ανάληψή του.
(Ιωάννα)
